ویلای باستی
ویلای باستی
موقعیت : ایران ، لواسان ، دره ی باستی
معمار : علی اکبر نصر آبادی
مصالح : بتن
عکس : شراره رضوی ، سپیده برازش
توضیحات :
گاه ساختگاه طرح با ویژگی‌های نابش ، برای غنی کردن ذهن معمار از ایده‌های نو کافی است . برای مثال معماری در دره‌ی باستی در شمال جلگه‌ی کوهستانی لواسان ، به مؤلفه هایی چون نور ، منظر و زلزله تاکید دارد . بر این مبنا در وهله ی نخست ، بهره‌ی بیشینه از آفتاب جنوب در عین اشراف به طبیعت منطقه‌ی زیردست را الویت می‌بخشید ؛ پس از آن به جهت همجواری با گسل مشا ، نیازمند توجه اساسی به سازه و هماهنگی طراحی معماری با آن بود . از سوی دیگر، کنترل جبهه‌ی هوای سرد کوهستان و ایجاد کوران هوای خنک ضروری به نظر می‌رسید . افزون بر این، لطافت خطوط طبیعت در محوطه ، طنازی مینیاتورهای ایران را به یاد می‌آورد ؛ از این رو ، پرهیز از تیزگوشه‌ها و به کار گیری قوس‌های متنوع خالی از لطف نبود تا داخل ، خارج و حتی راه‌های منتهی به خانه بر این خیال صحه گذارند .
با نگاهی ویژه به این ایده‌ها ، جانمایی فضاهای خانه در چهار تراز صورت گرفت که پلکان گرد و آسانسور کنار آن ، تمامی آن‌ها را به هم متصل کرده است . فضاهای پشتیبانی و تفریحی در طبقات زیرین جای داده شد ؛ بدین ترتیب که سرایداری ، سالن بیلیارد و سوییت مهمان در زیرزمین قرار گرفت و در ترازی پایین‌تر از آن ، موتورخانه ، تصفیه‌خانه و نیز استخر زمستانی جای گرفت . این استخر ، از شمال به جنوب کشیده شده و با بهره گیری نور از دو طرف ، عرض ساختمان را قطع کرده و در آخر به استخر تابستانی که در ادامه‌ی آن « امتداد خود » ، می پیوندد . از طرفی ، همان طور که انتظار می رود ، طبقه همکف با وجود فضای نشیمن ، پذیرایی و آشپزخانه شکل گرفت ، اما علاوه بر این ها ، فضاهایی خاص مانند اتاق مطالعه ، اتاق مستخدم ، رختشوی خانه و اتاق اتو نیز دیده می شود . پس از آن، خصوصی‌ترین فضاهای خانه از قبیل اتاق خواب والدین و چهار اتاق خواب فرزندان در طبقه‌ی اول طراحی و اتاقی نیز ویژه‌ی مهمان در نظر گرفته شد . تماشای چشم انداز منطقه ، سد و دریاچه‌ی با شکوه آن از قاب پنجره‌ی تمامی این اتاق ها، بی شک تجربه ای بی بدیل و خاصِ این ویلاست .
